فیلمنامه دو قسمت پایانی پایتخت۶ ساده انگارانه بود

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، دو قسمت پایانی پایتخت۶ روز بیست و نهم و سی‌ام اسفندماه روانه آنتن شبکه یک شد و واکنش‌های زیادی را برانگیخت. کامنت‌ها و پیام‌هایی که کاربران اینستاگرام در صفحه شخصی محسن تنابنده، نویسنده سریال گذاشته بودند، نشان می‌داد که این دو قسمت در جلب نظر مخاطبان موفق عمل نکرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دادگاهی شدن نقی یک گره غیر منطقی بود

سحر عصر آزاد، منتقد سینما و تلویزیون درباره کیفیت دو قسمت آخر سریال پایتخت۶ به خبرنگار فرهنگی ایرنا توضیح داد: این دو قسمت اصلا نتوانست نظر من را جلب کند. پایتخت۶ به خاطر کرونا نیمه کاره رها شده بود. این دو قسمت قرار بود ادامه پایتخت۶ باشد. عوامل سریال خودشان را به مخاطب بدهکار می‌دانستند. با توجه به پیشینه پایتخت این دو قسمت کنجکاوی ایجاد می کرد. همه منتظر بودند ببینند این دو قسمت چه داستانی را روایت می‌کند. سازندگان ادعا داشتند که این دو قسمت قرار است ادامه پایان رها شده سری قبل باشد. اما این دو قسمت پرونده و زمان قبلی را رها کرده بود و به یک زمان جلوتر می‌پرداخت که قصه‌های دیگری داشت.

وی افزود: اگر بخواهیم به عنوان دو قسمت مجزا به دنباله پایتخت۶ نگاه کنیم، باز هم نتوانست داشته‌ها و کاشته‌های این شخصیت‌ها را ادامه بدهد. تلاش شده بود قصه‌ها با ورود ماجرای کرونا بروز بشود. برای دادگاهی شدن نقی معمولی هم یک گره خیلی غیر منطقی ایجاد کرده بودند که اصلا مطابق با چیزی که از شخصیت‌ها می‌شناختیم نبود. صمیمیت و جذابیتی که در شخصیت‌ها وجود داشت در این دو قسمت به مخاطب منتقل نشد.

پیام‌ها گل‌درشت بود

عصر آزاد پیام‌های دو قسمت آخر را «بسیار مشخص و گل‌درشت» دانست و تاکید کرد: نویسندگان می‌خواستند همه آن چیزی را که در ذهن داشتند به شکل تحمیلی به داستان تزریق کنند.

به گفته این منتقد سینما و تلویزیون، سازندگان برای ساخت ادامه کار هیچ عجله‌ای نداشتند و فرصت داشتند که این دو قسمت را جذاب بسازند.

وی افزود: فیلمنامه دنباله پایتخت۶ خیلی ساده انگارانه است و در آن از وسواس و دقت نظر سری های قبلی اثری نیست. انگار خواستند در دو قسمت یک قصه‌ای بگویند که در آن هم کرونا باشد و هم پیام داشته باشد.

طنز سریال بامزه نبود

عصر آزاد با بیان این که شوخی و طنزی که وارد این کار شده بود اصلا دلنشین نبود عنوان کرد: نه طنز سریال بامزه بود و نه توانسته بود از کاشته های طنز سری‌های قبل استفاده درستی بکند. امتیاز سریال این بود که می‌توانست مخاطب را با شخصیت های آشنا و دوست داشتنی همراه کند. باید هنر و ظرافت و هوشمندی بیشتری به خرج می دادند تا این دو قسمت مخاطب پسندتر باشد. این بازیگران نشان داده‌اند که توانایی دارند. کارگردانی سیروس مقدم هم ثابت شده است. نمی دانم چرا فیلمنامه قوام پیدا نکرده و درامش ساده انگارانه و طنزش سطی و شعاری بود.

عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران با تاکید بر این که جای خالی زنده‌یاد خشایار الوند به عنوان نویسنده احساس می‌شد گفت: نویسندگان پیش‌تر یک موضوع سفارشی مثل مواجهه با داعش را تبدیل به یکی از فصل های جذاب پایتخت کردند. ولی وسواس و دقت نظر و ظرافتی که در پرداخت داستان‌های قبلی وجود داشت، این دفعه دیده نمی‌شد.

این منتقد سینما و تلویزیون درباره دلایل ساخته شدن دنباله پایتخت۶ اظهار داشت: نمی‌دانم چه لزومی داشت این دو قسمت را بسازند. وقتی در ماه اسفند تکرار فصل۶ سریال را پخش می‌کنند، مخاطب انتظار دارد ادامه آن داستان را ببیند. ولی خودشان این قرار را بر هم زدند. چون داستان را در زمان یک سال بعد دنبال کردند. اصلا نمی‌شود گفت این دو قسمت ادامه فصل ۶ است. شاید می‌خواستند به خاطر این دو قسمت بودجه‌ای از سازمان صداوسیما بگیرند. به هر حال این دو قسمت به هیچ وجه کیفیت و جذابیت قسمت‌های قبلی را نداشت و نتوانست انتظار مخاطب را برآورده کند.

به گزارش ایرنا، پایتخت به کارگردانی سیروس مقدم و با طراحی و بازی محسن تنابنده مجموعه سریالی است که فصل اول آن در نوروز ۱۳۹۰ از شبکه ۱ سیما پخش شد.  این مجموعه داستان زندگی یک خانواده مازندرانی را روایت می‌کند.

محسن تنابنده، برای بازی در پایتخت۶ برنده تندیس بهترین بازیگر کمدی مرد از بیستمین دوره جشن دنیای تصویر شد.

برچسب‌ها صدا و سیما پایتخت سیروس مقدم اختصاصی ایرنا انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران اینستاگرام محسن تنابنده

منبع: ایرنا

کلیدواژه: صدا و سیما پایتخت سیروس مقدم صدا و سیما پایتخت سیروس مقدم اختصاصی ایرنا انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران اینستاگرام محسن تنابنده اخبار کنکور محسن تنابنده دو قسمت شخصیت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۰۳۲۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگرانی ادامه‌دار دلواپسان از حضور زنان در ورزشگاه

روزنامه شرق نوشت: رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران در شرایطی با حساسیت خاصی به‌ویژه در همین هفته اخیر پیگیری شده که همچنان مقوله برخورد با تماشاگران زن در ورزشگاه، از حفظ شأن و منزلت آن‌ها گرفته تا جایگاه در نظر گرفته‌شده برای آن‌ها و بقیه، مورد نقد و بحث است. در هفته‌های اخیر یکی، دو اتفاق رخ داده که به قرار باب میل عده‌ای شده تا بر طبل رنگ‌ورو‌رفته ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه کوفته و در وصفش با استفاده از رسانه‌های همسو، مطالبی به رشته تحریر درآورده و ژست عالمان پیشگو را گرفته و از این بگویند که «دیدید حق با ما بود».

اتفاقات ساده است؛ جیمی‌جامپ زنی از روی سکوی ورزشگاه در اراک خودش را به کاپیتان استقلال رساند و پس از آن هم در رفتاری مشمئزکننده یکی از افرادی که در جمع هواداران سپاهان در تقابل با پرسپولیس، روی سکوی ورزشگاه آزادی نشسته بود، الفاظی زشت خطاب به زنان به کار برد که به قدر کفایت بازتاب داشت. دلواپسان حضور زنان در ورزشگاه که چندین سال مانع از محقق‌شدن این موضوع شده‌اند، با کنار هم گذاشتن همین دو گزاره، به آب و آتش می‌زنند تا دوباره مانع از حضور زنان در ورزشگاه شوند. جالب آنکه حاضر به شنیدن این جمله ساده هم نیستند که اگر مردی هتاکی کرده چرا باید مانع از ورود زنان شد؟ یا اینکه ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه صحه‌گذاشتن بر ناتوانی در اصلاح امور فرهنگی نیست؟

آش آن‌قدری شور شده که در روز‌های اخیر یکی، دو رسانه همسو با چنین تفکراتی به این ایده پروبال داده‌اند که «نکند کار، کار خودشان باشد تا مانع از تحقق کامل پروژه حضور زنان در ورزشگاه شوند». با‌این‌حال، از آنجا که مسئله مدیریت در امور ورزشی از دیرباز پررنگ بوده، در ساده‌ترین اتفاق، طرح پاک‌کردن صورت‌مسئله روی میز گذاشته شده و یکی، دو ورزشگاه به‌سرعت از حضور زنان منع شده‌اند و مابقی هم احتمالا با محدودیت‌هایی همراه خواهند شد.

البته که در این بین، نگرانی‌های دوپهلویی که از سوی وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال هم مطرح شده، بیش از آنکه دلگرم‌کننده باشد، نگران‌کننده است و بیم آن می‌رود که نقد دلواپسان که بعضا ارتباط نزدیکی با دولتمردان کنونی دارند، آن‌ها را به سمتی هل دهد که تاوانش را فوتبال ایران و سپس زنان مشتاق به تماشای فوتبال دهند.

جالب آنکه در این بین تلاش خواسته یا ناخواسته‌ای صورت گرفته تا لفظ جدیدی برای محدودکردن زنان شکل بگیرد. اگر تا دیروز کلیدواژه «زیرساخت» بهانه خوبی بود تا سد راه ورود زنان به ورزشگاه شوند، به‌تازگی عبارت «کرامت زن» وارد ادبیات مدیران ورزشی شده و با استفاده از آن، باب جدیدی در مقوله ورود زنان به ورزشگاه گشوده شده است.

برای روشن‌ترشدن بیشتر بحث کافی است به نامه وزیر ورزش به فدراسیون فوتبال در هفته اخیر رجوع کرد. در بخشی از آن نامه چنین آمده است که «همان‌طور که مطلع هستید موضوع امکان حضور بانوان محترم علاقه‌مند فوتبال در ورزشگاه‌های کشور در شرایطی مورد موافقت مراجع تصمیم‌گیرنده قرار گرفت که فدراسیون فوتبال به‌عنوان متولی فوتبال کشور و همچنین باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال در جهت بهبود زیرساخت‌ها، ساماندهی هر‌چه بهتر هواداران زن و مرد و همچنین ارتقای جو اخلاقی و فرهنگی حاکم بر استادیوم‌های فوتبال تلاش کنند که متأسفانه نه‌تن‌ها شاهد بهبود شرایط فرهنگی حاکم بر ورزشگاه‌های فوتبال نیستیم، بلکه شاهد بروز و ظهور صحنه‌ها و اتفاقاتی هستیم که هرگز در شأن هواداران ایرانی نبوده و متأسفانه رفتار برخی هوادارنما‌ها زمینه ایجاد خدشه بر منزلت و کرامت زن ایرانی را نیز فراهم کرده است که رصد و کنترل این افراد معدود وظیفه باشگاه‌هاست».

شاید در نگاه نخست این نامه وزیر از سر دلسوزی باشد. البته که احتمالا هم چنین است و وزیر محترم ورزش همان‌طور که خودش در ادامه اشاره کرده «ورزش بدون ارزش را فاقد اعتبار برای نظام جمهوری اسلامی ایران» می‌داند. با‌این‌حال در پس چنین دلسوزی، خط‌و‌نشان ریزی هم دیده می‌شود؛ به‌ویژه جایی که عنوان می‌کند مراجع تصمیم‌گیرنده به‌طور مشروط ورود زنان به ورزشگاه را پذیرفته‌اند. این پیام نهفته در دل چنین جملاتی را، ولی نباید از یاد برد که احتمالا اگر چنین شروطی رعایت نشود، مسئله ورود زنان به ورزشگاه هم اگر ممنوع نشود، محدود خواهد شد.

وزیر ورزش تنها مدیری نیست که کرامت زن را پس از اتفاقات اخیر برجسته کرده است، بلکه همین روز گذشته، مهدی تاج، رئیس فدارسیون فوتبال هم با اشاره به همین کلیدواژه، هشدار داده که می‌تواند مانع از حضور زنان در ورزشگاه شود. برخلاف تیتر‌ها و تأکیدی که رسانه‌های نزدیک به فدراسیون به کار برده و از قول مهدی تاج نوشته‌اند که «حضور زنان در ورزشگاه منع نخواهد شد»، ولی مشخصا در بخشی از صحبت‌های مهدی تاج، تهدید روشنی به کار رفته که نشان می‌دهد او و مدیران بالادستی، به گزینه منع تماشاگران زن از حضور در ورزشگاه فکر کرده‌اند.

تاج، روز گذشته در واکنش به نامه وزیر ورزش درباره اتفاقات رخ‌داده در ورزشگاه‌ها گفت: «جواب نامه وزیر را دادم. ایشان یک نامه‌ای به ما زدند و نگران بودند از وضعیت باشگاه‌ها و حرکتی که باید در باشگاه‌ها از نظر فرهنگی صورت بگیرد که اتفاق نیفتاده است. بنده در جواب گفتم یک‌سری اقدامات را بعد از نامه ایشان انجام خواهیم داد. جلسه در همین دو، سه روز گذاشتیم. هم با خلیج فارس و هم با بانک شهر جلسه گذاشتیم. امروز هم دوباره جلسه دیگری خواهیم داشت. به همه هم اعلام کردیم اگر کسی نمی‌تواند کرامت زنان را حفظ کند و آن‌ها راحت به ورزشگاه بروند و مشکلی پیش نیاید ممکن است ما ورود را منع کنیم».

عبارات کاملا مشخص است؛ اگر کرامت زن حفظ نشود، ممکن است ورود آن‌ها را منع کنیم. حالا و در این بین، با وجود نگرانی‌هایی که این اواخر درباره کرامت زن شکل گرفته، پرسش بسیار ساده‌ای ذهن مخاطب را درگیر می‌کند: به غیر از طرح ممنوعیت زنان از ورود به ورزشگاه و به‌جز همراهی با دلواپسان و رسانه‌های خاص، آیا برنامه‌ای برای بهبود زیرساخت سابق یا کرامت زنان، در دستور کار مدیران قرار دارد؟